Laatste verslag 22 tm 29 september oa Mylau, Bad Rodach, Wetzlar, Stotzheim, Schijndel en thuis

Dinsdag 22 september:

Rond 11:00 uurvertrokken naar de grooste stenen spoorbrug (goltzschtalbrücke) ter wereld die in de buurt lag. Voordat we die kant op gaan rijden we eerst langs een banden zaak omdat een van de achterbanden heel langzaam lijkt leeg te lopen.

Gelukkig worden we gelijk geholpen en blijkt dat er een haarscheurtje zit in de velg. Daar is niets aan te doen. Ze hebben helaas geen velgen in onze maat, dus halen ze de reserveband onder de wagen vandaan. Die is wat roestig na 20 jaar en de band is niet meer je van dat. Ze verwisselen de band met de goede die we eronder hadden zitten en monteren het wiel eronder. We kunnen weer verder. Door wegopbreking (daar zien we er heel veel van in Duitsland) kunnen we niet dichtbij de brug komen met de camper. Dus parkeren we en lopen er over de parkeerplaats naar toe.

Na wat foto's richting het zuiden en Bad Rodach. Nadat we ongeveer 25 km gereden hebben horen we verdacht geluid en trilt de camper bij het rijden. Wat blijkt, de wielbouten van her vervangen wiel zijn allemaal losgetrild en het achterwiel zit los. Gelukkig kunnen we snel stoppen op een parkeerplaats langs de weg, wat later ook nog een camperplaats blijkt te zijn. Dus komen we vandaag niet meer weg dan kunnen we hier in ieder geval overnachten.

Ruud kijkt of hij de moeren zelf kan vastdraaien, maar blijkt dat al zijn spullen incl kruissleutel die hij heeft meegenomen niet passen op de moeren ( natuurlijk nooit gecheckt). Dus belt hij het banden bedrijf van vanochtend op voor overleg en zij nemen contact op met een collega bedrijf in de plaats waar we zijn, die binnen 10 minuten ter plaatse is. Waarschijnlijk door roest wat speling gehad bij het aandraaien van de wielbouten (zijn wel met een momentsleutel aangedraaid) en dit is los getrild. De monteur zet alles opnieuw vast en we zetten met enige voorzichtigheid en erg alert op geluidjes en trillingen onze reis voort. Onderweg af en toe wat regen en prachtige luchten.

We komen langs Coburg, de Beierse poppenstad. Wat opvalt zijn de namen van de dorpen waar we langs komen zoals: poppendorf, poppenlauer, poppenreuth, poppenhausen, poppenwind en poppengrün. Daarnaast is het ook echt heel Grün hier. We hebben sowieso heel veel bossen en bomen gezien deze vakantie en vragen ons af hoe het komt dat er een stikstofprobleem is. 😬😬. Ook al dat groen is terug te vinden in de namen van dorpen en steden zoals: Baiergrün, Haidengrün, Volkmannsgrün, Uschertsgrün, Weidesgrün, Dreigrün, Christusgrün, Hertwegsgrün, Geroldsgrün, Neuengrün, Marxgrün, Bobengrün, etc. etc.

Rond 17:30komen we aan op een behoorlijk volle camperplaats waar toch wel plek is voor 70 campers.

Betalen doen we bij het welnesscentrum en we hebben morgen een heerlijk dagje sauna met zoutbaden en massage, inclusief smoothie, broodjes voor ontbijt die ze 's morgens aan de deur van de camper hangen en gebruik van zwemparadijs. We kijken ernaar uit.

Woensdag 23 september:

Hele dag in de sauna geweest. Lekkere massage gehad en ondanks de Corona goed georganiseerd en niet al te druk. Om 17:30moesten we eruit (tenminste Ruud moest eruit, want 's avonds was het op woensdag alleen voor dames. 🥺

Nog wat gegeten in bijbehorend restaurant en heerlijk relaxed ons bedje in. 

Donderdag 24 september:

Na relax dagje vandaag door naar Wetzlar, een mooi plaatsje aan de rivier de Lahn. Een flinke afstand van ruim 200 km en we rijden weer zoveel mogelijk binnendoor. Door dorpen vol met vakwerkhuizen en leisteen huizen. We zien onderweg heel veel roofvogels en het lijkt erop dat er steeds meer herfstkleuren zijn, hoe meer we naar het westen rijden. Misschien een gevolg van de hitte deze zomer. Onderweg kopen we de goede maat dop voor steeksleutel voor de wielbouten. Ook deze dag moeten we ons aanpassen aan alle Umleitungen ivm het werken aan de weg. Gelukkig blijft het voor grootste deel vandaag droog. 

In Wetzlar kiezen we voor een camperplaats net buiten het centrum, omdat er stroom is en water voorzieningen. Er is plaats voor 20 campers volgens de app, maar er staan er al ruim meer dan 20 als we aankomen, gelukkig vinden we nog een plekje tussen twee campers in en met medewerking van een van de eigenaren die nog een stukje opzij kan, passen we er prima tussen. Sommige campers hebben wel een erg ruime plek ingenomen, dat is mede door Corona. Maar in goed overleg kan er veel. 

Ook wat betreft stroom moeten we even samenwerken en kunnen we met gebruik van onze speciale camper driewegstekker inpluggen bij een andere buurman. Na geïnstalleerd te zijn wandelen we naar het stadje voor een eerste indruk en wat eten (Italiaan). Morgen gaan we verder op stap. 

Vrijdag 25 september:

Wetzlar is de stad van de vakwerkhuizen.  Het oudste vakwerkhuis stamt uit 1356. 'S avonds met verlichting lijkt het wel een kerstdorp bij intratuin. Er zijn heel wat muurschilderingen te vinden en we lopen rond door parkjes, stegen, pleinen zonder een vast plan.

Komen in de rozentuin (parkje) waar vroeger  de eerste begraafplaats was die buiten de stadspoorten was gelegen, waarvan nu nog enkele graven zichtbaar zijn tussen en zelfs vergroeid met bomen.

Er staat een flinke kathedraal en er zijn leuke winkelstraatjes. We bezoeken het Viseum een museum met allemaal optische instrumenten. Camera's verrekijkers, lenzen, brillen etc. De fabrieken van Leica zitten o.a. In Wetzlar 

en het stadje is bekend om zijn optische industrie. De uitvinder van de Leica camera, Oscar Barnack, kwam hier vandaan. Ook bekijken we een huis waar ene Charlotte heeft gewoond. Zij (en ook haar man) was langdurig bevriend met Goethe en komt voor in zijn boek “das leiden des jungen Werthers”

Als we 's avonds wat willen eten is het lastig om wat te vinden alhoewel het erg toeristisch is en er best veel restaurants zijn, maar voornamelijk Italiaans en dat hebben we gisteren al gedaan. 

Als we staan te overleggen en onze IPad raadplegen komt er een mevrouw vragen of zij iets voor ons kan doen. Ruud vraagt haar naar advies voor een restaurant en zij weet een goed Turks restaurant net om de hoek. Deze keer komt het goed uit dat we vroeg willen eten (we hebben namelijk  niet geluncht), want eigenlijk is alles volgeboekt. Maar als we beloven uiterlijk 19:30klaar te zijn kunnen we een tafeltje krijgen. 

Na het eten wandelen we terug naar de camperplaats die nog steeds behoorlijk vol staat. Morgen naar de broer van Ruud in Euskirchen-Stotzheim.

Onze vakantie raakt op zijn eind. Met familie bezoek komen we alweer een beetje in ons gewone leven terug.

En dat is dan ook het onderwerp van gesprek onderweg. Hoe blij we zijn dat we begin juni alsnog zijn vertrokken in de hoop dat de grenzen open zouden blijven. Wat dat betreft hebben we ontzettende mazzel gehad, want toen op 10 augustus de grenzen van de Baltische Staten dicht gingen voor Nederlanders waren wij net op weg naar Polen. En nu er een tweede golf aankomt zijn we bijna net weer terug. We hebben precies de goede maanden gehad in het goede gebied. Als we naar Hongarije, Slowakije etc, waren gegaan hadden we w.s. meer problemen gehad. Ook qua weer hebben we niets te klagen gehad. Al met al ongeveer 10 dagen met wat buien. (Vandaag de eerste dag dat het heel de dag regent 😩) en het was niet te heet en niet te koud. De Baltische Staten zijn absoluut de moeite waard als je van natuur en mooie steden houdt. Polen is zeer afwisselend en overal hebben we heeeel veel bos gezien. Al met al een top reis. Ook het 24/7 samen zijn voor ruim 3,5 maand is goed gegaan. We zijn best gewend om samen goed te kunnen functioneren op 12m2. Ook dat we het toch erg goed hebben vergeleken met veel andere landen en mensen. Op 1 km van de grens van Wit Rusland gestaan en dan beseffen dat wij alles kunnen zeggen en in een democratie wonen en een km verder dat in het geheel niet vanzelfsprekend is, maakt je wel stil. We hebben veel gezien, gedaan en meegemaakt. Auschwitz heeft veel,indruk gemaakt maar ook de rust en natuur in met name Estland. Ook ervaren dat het wegenstelsel in Nederland best erg goed is, vergeleken met een aantal andere landen waar we zijn geweest. Kortom, we kunnen er weer een poosje tegenaan!

Zaterdag en zondag 26en 27 september:

Twee hele leuke dagen gehad bij Petra en Peter. Lekker bijgekletst, heerlijk gegeten, lekker wijntje erbij en 's avonds spelletje “Kniffel extreme” gespeeld. Kniffel is ons Yahtzee

en het extreme is dat je dit spel speelt met 6 dobbelstenen (Würfel) waarvan 1 dobbelsteen met 10 kanten 0 t/m 9. Laat naar bed, zondag beetje brak. Uiteraard formule 1 gekeken. 

Maandag 28 september:

Onze laatste overnachting vanavond. We rijden Nederland in en brengen in Schijndel onze elektrische vouwfietsen naar het bedrijf (shinga.nl) waar we ze kochten voor een onderhoudsbeurt. Daar kunnen we ze morgenochtenddan weer ophalen.  In Schijndel zit ook de Wit een grote camperzaak waar we nog even langs willen voor wat spullen voor de camper. We overnachten bij een hele leuke camperplek/camping. Winery & Herbs.

De eigenaar en zijn vrouw verbouwen druiven en ander fruit en kruiden en maken wijn, jam, siroop, crèmes, etc. Er liggen honderden pompoenen en je kunt er workshops volgen.

De wijnranken staan in de vorm van een labyrint met als voorbeeld het labyrint in de kathedraal van Chartres. (Waar we enige jaren geleden ook geweest zijn)

We maken er nu geen gebruik van, maar is leuk voor een weekend in het voorjaar of najaar tijdens de pluk. 

Dinsdag 29 september:

Onze laatste dag en via Jan (man van Ruud’s moeder) in Beneden Leeuwen (een kopje thee) en mijn moeder in Zuid-Beijerland  (kopje koffie)  

waar ook mijn broer nog even langs komt, rijden we uiteindelijk terug naar Hellevoetsluis. Rond een uur of 18:00 weer terug na 9351km gereden te hebben in een keurig achtergelaten huis door onze tijdelijke bewoner Kai. Wel weer even wennen al die ruimte en geen kat meer die ons verwelkomt.....